Zou vandaag thuis werken maar ik ben gevlucht. Mijn eigen huis uit. Voor de herrie terreur van de landende vliegtuigen richting Buitenveldertbaan. Het is niet “alleen” de geluidsoverlast, ook niet “alleen” het gevoel van nooit weten wanneer het begint en wanneer het weer stopt maar vooral ook de onmacht. Er zijn anderen die beslissen over mijn persoonlijke levenssfeer en dringen mij hun overlast op. Dat geeft een mij een gevoel van onmacht.