58090

De lucht is al vol lawaai als ik de gordijnen openschuif en het raam openzet. Het geluid van landend tuig ketst tegen het bedrijf van de buren (van hen hebben we trouwens nooit last) en zorgt voor stereo herrie. Als mijn lief als eerste naar zijn werk vertrekt, zwaai ik hem uit. Hij knijpt zijn neus dicht en wijst in de richting van het vliegveld: wat een kerosinestank! Intussen daalt het ene na het andere toestel laag over ons heen. Ik zie een reiger majestueus de andere kant op vliegen, gevolgd door twee kauwen, merels en vele andere vogels en heb de neiging heel hard te schreeuwen: “Pas op, kijk uit voor die grote zilveren vogels!” Dat heeft geen zin. Mijn stemgeluid wordt overbulderd door het gebrul van heel veel dalers. Dit wordt weer zo’n dag:-(.