Ik had een droom, zo bijzonder, maar toch zo gewoon. Ik zat rechtop en keek om me heen, er was iets veranderd ik voelde het meteen. Ik liep op m’n tenen naar buiten en hoorde daar helder m’n vogels fluiten. Ik slaakte van tevredenheid een diepe zucht en rook de heerlijke kruidige herfstlucht. En toen ik heel verbaast naar boven keek, zag ik niets wat op een vliegtuig leek. Ik keek nog ééns en draaide me om, hoorde ook nergens gebulder en gegrom. Mijn hond speelde vrolijk in het frisgroene gras en aan de lijn hing een heldere witte was. Mensen liepen vrolijk en uitgerust weer buiten. Er werd gezongen “ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk en zo blij het vliegtuig terrorisme, die tijd die is voorbij, ik ben vandaag zo vrolijk zo vrolijk en zo blij……Ik had een droom, zo bijzonder, maar toch zo gewoon.