‘Wat heb ik aan 332 bestemmingen als ik niet eens rustig in mijn tuin kan zitten?’

Ook in Voorschoten, op ruim 30 kilometer van Schiphol, is stilte inmiddels een schaars goed. Vooral bij wind uit het noorden scheren de vliegtuigen af en aan laag over. “Je kunt niets doen tegen de constante aanwezigheid van fluitend, bulderend en brommend geluid. Het wordt je gewoon opgelegd.” Dit zegt Laurens die ruim tien jaar in Voorschoten woont. Hij haast zich te melden dat heel veel mensen veel meer last hebben van vliegherrie dan hij, maar dat het hem stoort staat buiten kijf. “Het begon me op te vallen in 2019. Ik was met mijn zoon in de tuin aan het spelen, ik hoorde een vliegtuig aankomen, met een grote bocht vanaf zee richting de Kaagbaan en opeens dacht ik: hè, wat is dit, alweer een vliegtuig zo laag? En het punt is: ik zou willen dat ik het niet zou merken, maar dat gaat niet meer.” Op FlightRadar zag hij tot zijn verbijstering een constante stroom van vliegtuigen boven zijn hoofd. Hij kon maar één conclusie trekken: het luchtruim is ingenomen door een uit zijn voegen gegroeide taxi-industrie. Industrie van zakkenvullers“Tien tot twintig vliegtuigen zijn bezig met de start of landing. Kijk je even later dan zijn ze vervangen door evenveel nieuwe. Waarom heeft niemand zich ooit afgevraagd wat de gevolgen zouden zijn voor mensen die daaronder wonen, voor de natuur en de luchtkwaliteit? Wij gaan gebukt onder een industrie van zakkenvullers, de overheid vindt het allemaal prima, en niemand heeft er verder iets over te zeggen. Tot voor kort wist ik niet eens dat wij een megahub hebben. Nu begrijp ik waar al die vliegtuigen vandaan komen. Maar wat heb ik aan 332 bestemmingen als ik niet eens rustig in mijn tuin kan zitten?” “Bij noordenwind is het het ergst. Dan is er geen stilte meer. Vanuit drie richtingen komen ze aanvliegen. Vanuit het zuiden vliegen ze in lange series over de huizen met nauwelijks een moment rust. Vanuit het westen en oosten maken ze een scherpe bocht om voor de Kaagbaan uit te komen. Vaak op nog geen 500 à 600 meter hoogte boven onze wijk.” Angstaanjagend“Angstaanjagend vind ik dat. Juist in het voorjaar waait de wind vaak uit het noorden en dan kun je dus nooit meer lekker buiten in je tuin zitten. Dat is zo verstrekkend, dat maakt me echt verdrietig.” “De hele dag gaat het door, vanaf half zeven tot tegen elf uur. Met het raam open slapen kan niet meer. Ze vliegen soms zo laag dat je kunt lezen wat er op het vliegtuig staat. Het zijn er inmiddels zoveel dat de pauzes ertussen zijn verdwenen. Als er iedere 70 seconden een volgend toestel nadert, dan hoor je alleen nog maar vliegtuigen. Je hoort ze als je je kind naar school brengt, je hoort ze binnen, overal. Soms is er even rust. Maar dan begint het weer. En dat soms weken achter elkaar. Mijn kinderen worden wakker met vlieglawaai en ’s avonds in bed liggen ze weer naar gillende straalmotoren te luisteren. Dat is toch waanzin?” Valse hoop“Vaak is er in de lucht een dunne witte nevel te zien. Dat zijn uitgewaaierde condensstrepen die de vliegtuigen uitstoten. De zon komt er dan niet goed door. Ook dat is een direct waarneembaar gevolg. Maar wat je niet ziet is wat wij en onze kinderen dagelijks allemaal inademen. Tijdens de eerste Corona-periode was het plotseling heerlijk stil en de lucht echt blauw. Ik hoopte dat het de ommekeer zou zijn van die eindeloze groei van alles wat slecht is voor mens en natuur. Maar het bleek valse hoop.” De partner van Laurens heeft beduidend minder last van de vliegherrie. Ze houden het weg bij hun kinderen, die er uit zichzelf niet over beginnen. Met vrienden en buren praten ze er wel over. Dat is ook onvermijdelijk als ze in de tuin zitten en hun gesprek moeten onderbreken vanwege het lawaai. Alleen maar overstappers“Als ik de cijfers ga noemen, dat het overgrote deel van de vluchten overstappers zijn die hier naartoe komen om over te stappen, dan zijn ze het allemaal met me eens dat het niet normaal is. Maar ze leggen zich erbij neer. Mijn partner zegt ook: probeer er niet op te letten, en ze heeft gelijk natuurlijk. Maar dat gaat gewoon niet nu ik weet wat er aan de hand is. Op de lange termijn wil ik hier wel weg. Mijn partner zou wel naar Leiden willen verhuizen, maar daar is de overlast nog erger dan hier. Alle gemeenten in deze regio gaan eronder gebukt: Leiden, Voorschoten, Wassenaar, met Oegstgeest en Warmond als epicentrum van overlast.” Voorschoten ligt hemelsbreed ruim 30 kilometer verwijderd van Schiphol (illustratie: Google Maps) Laurens denkt wel eens terug aan zijn vader, die decennia geleden bij het toenmalige ministerie van VROM met zijn collega’s aan een veilige en schone leefomgeving werkte. Cadmium verdween uit bierkratjes, kwik uit batterijen, en ook het recycle-proces kwam op gang. Schiphol een schande“Ik was trots op hem en dacht altijd dat de overheid opkomt voor de belangen van burgers. Maar ik zie veel beschamende misstanden waarbij de politiek direct betrokken is. Schiphol is er een van. Ik vind dat een schande, het gedogen van eindeloze groei, illegaal nota bene. Dat het ten koste gaat van de leefomgeving van zoveel mensen is volstrekt onacceptabel. De klimaatschade is ook een groot probleem. We moeten het echt heel anders gaan doen allemaal.” “De huidige overstapindustrie van megahub Schiphol brengt ons dit overschot aan vliegtuigen. Daar moeten we als eerste vanaf. En verder moet vliegen flink duurder worden. En wat mij betreft gaan vliegtickets uiteindelijk op de bon. Daarmee voorkom je dat de rijken blijven doorvliegen. De luchtvaart moet hoe dan ook krimpen. Is het niet voor mijn huidige leefomgeving, dan wel voor die van mijn kinderen en de generaties daarna.” Het persoonlijke verhaal van Laurens is het achtste in een reeks waarin SchipholWatch de slachtoffers van de vliegindustrie een gezicht geeft. De serie is geïnspireerd op de meldingen die mensen maken op de site vliegherrie.nl. Wilt u uw verhaal ook kwijt aan onze lezers, mail dan uw telefoonnummer aan redactie@nullschipholwatch.nl.