Ik ben nu zeven maanden op de vlucht voor de continue vliegherrie en ik was een paar dagen ‘thuis’. Het kon niet anders en ik wist dat ik ziek zou worden omdat ik daar niet slaap. Ziek werd ik. ‘Thuis’ slaap ik niet. ‘Thuis’ kon ik niets aan eten binnenhouden. ‘Thuis’ is me afgenomen. Het ministerie zou me terugbellen in de derde week van februari, dat is dus wederom niet gelukt. Ik voel me zo uitgekotst door de overheid. Afgeschreven. Opgegeven. Weggegooid. Ik weet wat ik waard ben en ik weet dat het meer is dan hoe zij mij (en u) behandelen. Het is misdadig. Ze zullen zich ooit moeten verantwoorden maar ook dat rapport gaat na wat vage semi-excuses in een la. Ik zoek naar een hoopgevende afsluiting van dit bericht maar ik heb niks te bieden. Ik ben op.