Het is eindelijk even stil…… de normale leefgeluiden weer hore, de tikkende klok, rustig m’n eigen muziek, de regen buiten, de wind. Het is toch onbegrijpelijk, dat je eigen kleine privé wereldje er zo niet meer is, het grootste deel van de dag. Overbuldert door de vliegtuigen herrie. Wie had ooit in z’n ergste nachtmerrie gedacht dat het zo erg zou worden?