We zijn voor een paar weken de herrie-, vervuiling- en angstterreur van Schiphol, die zich dag in dag uit tussen de 500 en 1500 meter boven onze thuisleefplek uitleeft, ontvlucht. De stilte wordt hier alleen verbroken door fluitende vogels en het ruisen van bladeren in de wind. Dachten we. Maar ook hier, aan de allerbuitenste rand van Nederland, wordt een paar keer per dag de stilte verscheurd door brullende straalmotoren van opstijgende vliegtuigen. Hoewel geschat op 2 km hoogte, mogelijk meer, maken deze op 95% tot 99% procent vermogen brullende motoren genoeg lawaai om de andere, natuurlijke, geluiden te overstemmen. Geen idee van welke luchthaven (Ik probeer afstand van de vliegherriefrustratie te creëren in mijn vakantie, iets wat grandioos mislukt zoals u ziet, een medecampeerder schijnt toch Schiphol als dader te hebben gevonden, op bijna 200 km afstand!). Niet te vergelijken met de 24/7 terreur van Schiphol en gelukkig ook niet iedere dag maar toch. Nu nog enkele keren per dag maar als de groei van het vliegverkeer niet wordt gestuit wordt dat er alleen maar meer. Er zal dan geen plek in Nederland zijn waar nog stilte heerst (als dat dus al niet het geval is want wij hebben zoiets dus niet (meer) kunnen vinden). Vluchten kan niet meer zongen Jenny Arean en Frans Halsema decennia geleden al. Wij hebben niet geluisterd en nu zijn we de pineut.